واکسن 4ماهگی

روژینای نازم بالاخره خونه تکونی وکارهای مامان تموم شد و بعداز یک هفته مامان اومده تا برات بنویسه. اعتراف میکنم خونه تکونی امسال با وجود نی نی کوچولوی نازنین که خواباش بیشتر از بیست دقیقه نیست متفاوت و همچنین سخت تر و خسته کننده تر بود.اما عید امسالمون مطمئنا  با وجود همین دختر کوچولوی ناز از سالهای قبل شیرین تر و جذاب تره

3شنبه صبح منو بابا وشما رفتیم که واکسنت رو بزنند خیلی استرس داشتم  و قبل از رفتن بهت قطره استامینوفن دادم. وقتی وارد مرکز بهداشت شدیم خیلی خلوت بود و هیچ کس نبود و تنها ما بودیم که شمارو برده بودیم برای واکسن خانمه پرستار اول قد و وزنت رو اندازه گرفت و بعد به من گفت که پای چپت رو نگه دارم و واکسنت رو زد و همینطور که گریه میکردی 2 قطره هم چکوند تو دهنت.خداروشکر در اون لحظه حواست به من نبود و منو ندیدی  که پات رو نگه داشتم /چون تو وبلاگ بعضی از نی نی ها خوندم که وقتی مامانشون پای نی نی رو نگه داشته نی نی با مامانش قهر کرده و دیگه شیر مامانش رو نخورده و از مامانش ترسیده/ومن همش استرس داشتم که نکنه منو ببینی و بعدش باهام قهر کنی وازم بترسی بعد از واکسن اومدیم خونه و خیلی میترسیدم که دستم به پات بخوره و دردت بیاد .هر 4 ساعت یکبار بهت استامینوفن دادم و روز اول کمپرس سرد و روز دوم کمپرس گرم کردم و توهم تب نکردی  و  خدارو شکر زیاد اذیت نشدی و این مرحله از واکسنت هم بخوبی طی شد. وباید منتظر واکسنه 6 ماهگیت باشیم عروسکم

وقتی اومدیم خونه سریع گذاشتمت  که بخوابی وگریه نکنی و میترسیدم که بغلت کنم و دستم به پات بخوره.

 مامان برای پات بمیره که جای سوزن روش مونده گل مامان